Νόσος των αλμάτων-Myriachit disease
Περιγράφηκε από τον Beard το 1878. Πρόκειται για κλινικό σύνδρομο κατά το οποίο οι πάσχοντες υπό το κράτος έντονου ακουστικού ερεθίσματος προβαίνουν σε απότομες και ασύντακτες κινήσεις του κορμού και των άκρων, δίκην αλμάτων. Η συχνότητα της νόσου είναι υψηλότερη στις βόρειες πολιτείες των ΗΠΑ και ιδίως σε Γαλλο-Καναδικής καταγωγής άτομα. Το 1963 ο Stevens περιέγραψε περίπτωση ασθενούς όπου οι κινήσεις επιτείνονταν από ακουστικά και απτικά ερεθίσματα. Έκτοτε περιγράφηκαν δεκάδες περιστατικά παγκοσμίως, ενώ η πλειοψηφία των ασθενών εμφάνιζαν τα συμπτώματα από την παιδική ηλικία. Το σύνολο των διαγνωστικών εξετάσεων, συμπεριλαμβανομένου και του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι φυσιολογικά. Το αιτιολογικό υπόβαθρο της νόσου είναι ασαφές και η διαφορική διάγνωση γίνεται από την επιληψία και το σύνδρομο Gilles de la Tourette.